۱۳۹۱ شهریور ۱, چهارشنبه

بابک خرمدین؛ دلاورِ آذرآبادگان و قهرمانِ ایران زمین

مقاومت بابک خرمدین درمقابل خلیفه تازی درس شهامت ۱۴۰۰ سال کشتار تجاوز و غارت سرزمین‌های اهورایی است بدست نوکران تازی غرق در جهل و خرافات تاریخ تا شود با بیداری همگان ورق تاریخ را برروی واقیت‌ها رقم زنیم.. سالگرد او را مردمانی شامل ایرانی‌ها، آذربایجانی‌ها و تاجیک‌ها جشن می‌گیرند و گرامی می‌دارند.


۱۳۹۱ مرداد ۲۵, چهارشنبه

بیانیه و هشدار فعالین و کاربران " شبکه های اجتماعی " به گروه ها و رهبران سیاسی نسبت به "لزوم اتحاد"




دریغ است ایـران که ویـران شــود    کنام پلنگان و شیران شــود

چـو ایـران نباشد تن من مـبـاد          در این بوم و بر زنده یک تن مباد

همـه روی یکسر بجـنگ آوریــم      جــهان بر بـداندیـش تنـگ آوریم

همه سربسر تن به کشتن دهیم         بـه از آنکه کشـور به دشمن دهـیم


درود بر تمامی ایرانیانی که دل گرو سربلندی و آزادی و آبادی مام میهن دارند.

سروران ارجمند امروز که با شما سخن می گوییم کشور در سراشیبی نابود شدن قرار دارد. وضعیت اقتصادی اسفناکی که ایرانیان را در تنگنا قرار داده و فقر و فسادی که بیداد می کند. موج اختلاف طبقاتی ای که کمر جامعه را شکسته و غارت ثروت های ملی ای که پشتوانه کشور و مردم هست کار را بدانجا کشانده که ایرانی در سرزمین خود بمانند غریبگان روزگار می گذراند و در زیر آوار جان می سپارد بی آنکه سهمی در ثروت های کلان کشورش داشته باشد. دارایی های مردم ایران به یغما می رود و در کشورهای دیگر خرج بلند پروازی های حاکمیت جمهوری اسلامی می شود. غرور ملی لگد مال شده است و فرهنگ و هویت ایرانی زخم ها برداشته است. سخن به درازا نمی بریم که اگر لب بگشاییم نمی دانیم از کدام یک از درد های مردم و کشورمان بگوییم.



همانطور که در جریان هستید جنگی خانمان سوز شروع شده است. جنگی که می رود پیکر نحیف ایران را به ویرانه ای تبدیل کند. همانطور که آگاه هستید بلند پروازی های جمهوری اسلامی در مساله اتمی کشور را در تقابل نظامی با غرب قرار داده است. فرصت های چندین ساله گفتمان تمام شده و آغاز فاز عملی حمله نظامی استارتش در سوریه خورده است. بواسطه همین امر جمهوری اسلامی تمامی هستی و نیستی اش را به سوریه پیوند زده و آماده پرداخت هر هزینه ای می باشد. زمان بسرعت طی می شود و جمهوری اسلامی با رسیدن به لحظه آزمایش موفقیت آمیز اتمی فاصله ای ندارد. بالطبع هیچ ایرانی وطندوستی خواهان حمله به کشورش نیست اما واقع بینانه که بنگریم می بینیم این جنگ اجتناب ناپذیر است و جلوگیری اش از توان ما خارج می باشد. بنابر این ما گروهها و کاربران و فعالان این هشدار را به شما رهبران ارجمند می دهیم که برای حذف هزینه های ویرانگر گرد هم آیید و اتحاد فراگیری را تشکیل دهید تا مشروعیتش مانع افسار گسیختگی متجاوزین شود. پر واضح است که کشوری باید باشد تا بتوان بر آن حکومت کرد پس اولین قدم واجب بر همگی شما این است تا در راستای نجات کشور اختلافات را کنار گذاشته و مناظره ها و جدل هایتان را به فردای آزادی میهن انتقال دهید. مسلما هیچ ایرانی ای در فردا روزی که کشور بر اثر ندانم کاری شما تجزیه شود و یا در رفراندوم و همه پرسی استقلال ایرانی و ایرانی زیر سوال رود یا بواسطه مسائل داخلی جنگ و کشتار داخلی شکل گیرد و ده ها دلیل دیگراین مردم  شما را برسمیت نخواهد شناخت. تا دیر نشده برای اثبات عشقتان به مام میهن و ایرانی بودنتان اختلافات را کنار گذاشته و متحد شوید.



اما روی سخن با فعالین و کاربران و گروههای دیگر
ایرانزمین اکنون به یاری فرزندان خلف خود نیاز دارد. نگذاریم در سایه اختلافات عقیدتی خود کشور و مردممان تنها بمانند و بار دیگر تاریخ تکرار شود. تاریخ چندین هزار ساله ما بارها نشان داده عدم اتحاد ما چه فجایعی ببار آورده است. بفکر فرزندانمان و نسل های آینده ای باشیم که مارا چه خطاب خواهند کرد! امروز سخن از ایران و ایرانی است این است وجه اشتراک همگی ما. برای حفظ و موجودیتش کوشا باشیم . پاینده ایران. پاینده ایرانی



مورد تاییده جمعی از گروههای سکولار. مشروطه پادشاهی.دموکرات. سبزهای سکولار. فعالین کارگری. جمهوری خواه.سبزهای دموکرات. ملی گرا.مشروطه خواه. فعالین قومی و مدنی . فعالین حقوق بشر . وبلاگنویسان و نویسندگان مستقل . حامیان زندانیان سیاسی.



اسامی کاربران امضاء کننده :



  1. پترون                                                   65. ساوالان اغلو 
  2. دودوزه                                                 66. سامان ایران دوست 

  3. بتی                                                      67. آریو برزن 
  4. عقاب سیاه                                             68. ایران دربند 
  5. حامد توحیدی فر                                     69. امین 
  6. هرمیت                                                  70. ارغنون  
  7. شوالیه مقدس                                         71. آرخام 
  8. بهنام                                                     72. دِ لایت
  9.  شهرام                                                 73. آذرماهان 
  10.  رامین راد                                             74. گمنامیان
  11.  سارا ایران بان                                     75.  آذرخش
  12.  بهروز حکمت آرا                                    76. آزادی    
  13.  کیان                                                    77. حامد
  14.  مبارز نستوه                                          78.  میسی  
  15. سیاوش                                                 79. هرمان 
  16. هامون                                                   80.  آیسان
  17. ایران یار                                               81. سلیل 
  18. واهیک                                                  82.  زانیار
  19. کوشان                                                 83. کاوه
  20. فرید                                                    84. تی اسپون 
  21. لیبرتی                                                  
  22. تاج لی                                                                                           
  23. شهریار آزادی                                                                                                      
  24. آزاده پارسی
  25. کاوه ۴۸
  26. سعید الماسی زاده
  27. حمید
  28. علیرضا
  29. فرهاد
  30. شاهرخ
  31. سوگل
  32. بلوچ ایرانی
  33. تیل دان
  34. پسر ایرونی
  35. هومن
  36. سروش سکوت 
  37. گلبانگ آزادی
  38. پیام
  39. آرش
  40. داوود درمنی
  41. سام گشتاسب 
  42. سینا
  43. ریضا
  44.   انوش دادگر                           
  45. خیام ایرانی
  46.   آرش چوپانی 
  47.   آذرخش ( روشنا )
  48.  سعید
  49.  سر آشپز 
  50.  دی دی ن دی دی  
  51.  حامی آزادی  
  52.   کیان     
  53.  دلتا    
  54.  سیامک فرید                                                                                                                   
  55.   آرش 
  56.  ناتور شهر
  57.  کامبو
  58.  ستاره
  59.  سیخونک
  60.  بردیا
  61.  فرهاد سپهری
  62.  فائزه
  63.  درجستجوی آزادی



لیست وبلاگ ها و تارنماهای امضاء کننده :

۱. همبستگی تا رهایی
۲. چو ایران نباشد تن من مباد
۳. پارنابازوس 
۴. پرسیس
۵. سایت ساوالان اوغلو
۶.  اندر باب مبارز نستوه
۷. تچر 
۸. نسلی که از اصلش نیفتاده
۹.
۱۰. سرزمین من 
۱۱. آرتونیس
۱۲. بیان آزاد
۱۳. گرین پرویلس
۱۴. روشنگر نسل سوخته 
۱۵. گمنامیان
۱۶. شکوه پارسی
۱۷. فریاد ۶۰
۱۸. پدافند ایران
۱۹. آذرخش 
۲۰. اینجا ایران است
۲۱. جاوید ایران 
۲۲. حامد توحیدی فر 
۲۳. سایت حامی دموکراسی و همبستگی 
۲۴. سایت تارنمای فردا 
۲۵. سبز آزادی
۲۶. کمرنگ و پررنگ
۲۷. تارنمای فردا
۲۸. دماوندیه
۲۹. باران آزادی
۳۰. ایران من
۳۱. تبرزین
۳۲. آنتی حماقت
۳۳. سیخونک
۳۴. ستاره ی ایران
۳۵. سایت فضول محله



۱) در همین رابطه حزب پان ایرانیست گفتگویی با رضا کرمانی انجام داده است که مختصر اینجا گذاشته می شود:


 به عنوان آخرین سوال، فکر می‌کنید راه برو رفت از بحران ایران چیست؟ 

فکر می‌کنم اتحاد گروه‌های سیاسی مختلف تنها با اتحاد و همبستگی می‌توانند حرکت‌های موثری انجام دهند. نگاه‌ها باید به داخل باشد. دیگر نباید ملت ایران منتظر هواپیمایی باشند که مانند سال ۵۷ از خارج بیاید و سرنوشت کشور را تغییر دهد. جوانان ایران باید آگاهانه در مسیری گام بردارند که خودشان بتوانند سرنوشت مملکت را تغییر دهند.
نکته مهم ایجاد یک وحدت ملی است به خصوص الان که ایران در خطر تجزیه و حمله نظامی کشورهای دیگر قرار دارد. ما نباید بگذاریم اختلاف ما با حکومت کشورمان را در خطر قرار دهد یا حقوق و امنیت ملیمان با تهدید مواجه شود.

و کلام آخر؟ 

من از تمام گروه‌های ملی گرا می‌خواهم که با هم متحد شوند و به سوی تعریف اهداف مشترک گام بردارند. اختلافات گذشته که در مورد دکتر مصدق یا محمد رضا شاه پهلوی و همچنین حمایت از روی کار آمدن حکومت جمهوری اسلامی وجود داشته را باید فراموش کرد و در این روزهای حساس و سرنوشت ساز برای ایران به سوی همبستگی گام برداشت. اختلاف دیدگاه بین احزاب مختلف ملی طبیعی است و به همین دلیل است که هر کدام در حزبی مشغول به فعالیت هستیم اما ما باید بتوانیم چنان عمل کنیم که یک حکومت مبتنی بر حاکمیت ملی بیاید سر کار و در تمام موارد آرای مردم حاکم شود.

                                                                               .......

۲) به فعالین سیاسی هم در رابطه با خطر جنگ گوشزد شد که مطلب در تارنمای ایران گلوبال نیز انتشار یافت، چکیده ای از مطلب منتشر شده در ایران گلوبال

یکی از مهمترین خطراتی که در شرایط کنونی به آن نزدیک می شویم خطر وقوع جنگ است که بنا به شواهد موجود در این شرایط نتنها شعار نیست بلکه جامه عمل به خود گرفته است. دستیابی ایران به غنی سازی با خلوص بالا و نزدیک شدنش به 90% که بعد از آن زمانی برای رسیدن به بمب اتمی نمی ماند باعث شده کشورهای غربی سیاست تحریم و انزوا و گفتگوها دیپلماتیک را غیر کارامد بدانند و با توجه به زمان اندکی که مانده تا جمهوری اسلامی به این فناوری دست یابد تنها عامل بازدارنده را حمله نظامی بدانند. آمریکا مدت مدیدی بمب های سنگر شکنش را به اسراییل نمی داد ولی اکنون تحویل دادن بمب های سنگر شکن به اسراییل . همینطور ناوهای آمریکایی موجود در خلیج فارس که مسلما برای هالیدی نیامده اند و همچنین موضع گیری های رسمی و واضح سیاستمداران و گروههای آمریکایی و اروپایی از جمله میت رامنی. بنیامین نتانیاهو. ایهود باراک. رامسفلد و .... همه گواه این واقعیت تلخ هستند که اولتیماتوم نزدیکی حمله اسراییل کاملا واقعیت دارد. اما در این میان ج.ا که در خواب شیرین حمایت روس ها است با تشکیل اتاق جنگ با خوش خیالی به پیشواز جنگی می رود که ایران را به مرز نابودی خواهد کشاند و زن و مرد ایرانی را تباه خواهد کرد.جنگ با اسباب بازی های روسی و چینی که هیچ شانسی در برابر سلاح های پیشرفته غربی ندارد و تنها ویرانی. بدبختی و فلاکت و نابودی تمامی زیر ساخت ها و عقب ماندگی بسیار بیشتر را برای ما داراست. سقوط سوریه این حمله را جلوتر خواهد انداخت
















۱۳۹۱ مرداد ۱۸, چهارشنبه

اساسنامه "اتحاد" اپوزیسیون برای نجات کشور



پیش گفتار :
تاریخ هر سرزمینی را فرزندان برومند و رشید آن سرزمین خواهند ساخت. سیر به آزادی فقط از جانب دلسوزان و میهن پرستانی شکل می گیرد که دل در گرو عشق به میهن و مردمشان دارند و بدور از هیچ چشمداشتی سر براه آبادانی و عزت میهن خود می گذارند. در تاریخ ایرانزمین ما نمونه های بسیاری از این افراد بوده اند که سینه به سینه و نسل به نسل در تاریخ مبارزات شان برای آزادی میهن این امانت و وظیفه پاسداشت از آنرا به ما انتقال داده اند. تجربیات نسل ما و اتفاقات اخیر ایران بیش از پیش این مهم را برای ما مسجل می کند که علت اصلی ماندن حاکمیت جمهوری اسلامی بر اریکه قدرت نبود وفاق و اتحاد بین همگی ماست. اتحادی که سرمنزله قدرت بسیار زیادی برای برپایی دموکراسی در کشور است و در نبود آن این فقط حاکمیت است که بهره های کلانی را از آن نصیب خود می کند و روزانه میلیون ها دلار ضرر بر مردم ایران وارد می شود. چه بسا برای عدم شکل گیری این اتحاد دستگاه های اطلاعاتی رژیم شبانه روز در تلاش هستند و با سیاست تفرقه افکنی مانع شکل گیری این مهم شوند هر چه باشد این موضوع تهدید مستقیمی برای موجودیت این رژیم محسوب می شود. تجربه وقایع معاصر به کنار. اینکه ما اکنون در چه زمانی هستیم و در کدام نقطه ایستاده ایم اهمیت دو چندان دارد. کشور در شرایط جنگی است و با گذشت هر ثانیه به جنگ ویرانگری نزدیک می شویم که در صورت عدم اتحادمان دودش فقط به چشم ایران و ایرانی خواهد رفت. اما در صورت متحد شدن می توانیم هزینه های بسیار زیادی را دفع کرده و از شرایط به نفع خود استفاده کنیم. نیاز نیست به اهمیت و لزوم اتحاد اشاره کنیم چون امری است بسیار بسیار ضروری آنهم در این شرایط نفس گیر
موقعیت کنونی و تهدیدها 
۱) اولین خطر موجودیت خود این رژیم است که با استعمار و چپاول ثروت های ملی و انسانی کشور را به نابودی کشانده و جدای غارت ثروت ملی ایرانیان دستش به خون میلیونها جوان ایرانی آغشته است. این رژیم دشمن اول موجودیت ایران و ایرانی است. رژیم استبدادی که جدای چپاول ملت ایران تبعیض جنسیتی و اعدام در آن حرف اول را میزند و ایرانیان را با اعتقادات و عقاید دیگر ملهد و کافر می نگارد و اعدام در آن شکوه تلقی می شود. حاکمیتی که بین ایرانیان و اقوام ایرانی با هزاران دسیسه تفرقه ایجاد می کند و جامعه را بخش بندی می کند. اقتصاد انحصاری را به جایی رسانده است که اختلاف طبقاتی بیداد می کند و ایرانی باید هر روز فقیرتر از دیروز باشد و در آرزوی سیر کردن خانواده اش شب را به صبح برساند.
۲) یکی از مهمترین خطراتی که در شرایط کنونی به آن نزدیک می شویم خطر وقوع جنگ است که بنا به شواهد موجود در این شرایط نتنها شعار نیست بلکه جامه عمل به خود گرفته است. دستیابی ایران به غنی سازی با خلوص بالا و نزدیک شدنش به 90% که بعد از آن زمانی برای رسیدن به بمب اتمی نمی ماند باعث شده کشورهای غربی سیاست تحریم و انزوا و گفتگوها دیپلماتیک را غیر کارامد بدانند و با توجه به زمان اندکی که مانده تا جمهوری اسلامی به این فناوری دست یابد تنها عامل بازدارنده را حمله نظامی بدانند. آمریکا مدت مدیدی بمب های سنگر شکنش را به اسراییل نمی داد ولی اکنون تحویل دادن بمب های سنگر شکن به اسراییل . همینطور ناوهای آمریکایی موجود در خلیج فارس که مسلما برای هالیدی نیامده اند و همچنین موضع گیری های رسمی و واضح سیاستمداران و گروههای آمریکایی و اروپایی از جمله میت رامنی. بنیامین نتانیاهو. ایهود باراک. رامسفلد و .... همه گواه این واقعیت تلخ هستند که اولتیماتوم نزدیکی حمله اسراییل کاملا واقعیت دارد. اما در این میان ج.ا که در خواب شیرین حمایت روس ها است با تشکیل اتاق جنگ با خوش خیالی به پیشواز جنگی می رود که ایران را به مرز نابودی خواهد کشاند و زن و مرد ایرانی را تباه خواهد کرد.جنگ با اسباب بازی های روسی و چینی که هیچ شانسی در برابر سلاح های پیشرفته غربی ندارد و تنها ویرانی. بدبختی و فلاکت و نابودی تمامی زیر ساخت ها و عقب ماندگی بسیار بیشتر را برای ما داراست. سقوط سوریه این حمله را جلوتر خواهد انداخت
۳) گروههای مزدور تجزیه طلب که در شهرهای مرزی ایران آماده فرصتی برای اعلام استقلال هستند با زیرکی و استقبال از این جنگ در سکوتی خاموش در حال آماده شدن برای این نیت شوم هستند. آذربایجان و کردستان ایران بعلاوه خوزستان مناطقی هستند که این افراد در آنجا نفوذ دارند و با تبلیغات مسموم و دروغین با استفاده از تفرقه افکنی های جمهوری اسلامی ماهها و سال ها در حال آماده کردن افکار عمومی بوده و هستند. ارتباط این گروهها با باکو و ترکیه و کردستان عراق و عربستان امری اثبات شده است و مدارک بسیار زیادی در این مورد در دسترس است.




اما چرا "اتحاد" ؟ 


بجز بار معنای قدرتمند این واژه بهتر است به ژرفای آن بنگریم. لازمه پیشرفت هر جامعه ای وجود تمامی نگرش های سیاسی متعلق به آن جامعه است. همانطور که جمهوری خواه باید باشد به همان میزان وجود سلطنت طلب لازم است و همینطور دیگر گروه ها. وجود تفکرات مخالف لازمه پیشرفت یک جامعه است که باعث می شود بعد سیاسی اجتماعی در آن کشور هیچگاه به سمت توتالیتر و یکنواختگی استبدادی نرود. اما در این زمان و حال و هوای اسفناک کشورمان درگیری و عدم اتحاد گروهها بمانند سمی مهلک است که جان کشور را می ستاند. مناظرهای سیاسی قبلتر بوده و در آینده هم در فضایی آزاد و محترمانه بدور از کینه ورزی باید وجود داشته باشد تا جامعه نیل به پیشرفت کند اما اکنون خیر. در یک کلام ساده باید گفت ابتدا باید استعمار و استبداد را سرنگون کرد تا بتوان دموکراسی را برقرار نمود و هیچ گروهی به تنهایی قادر به انجام اینکار نیست. ساده تر اینکه باید کشوری باقی بماند و وجود داشته باشد تا بتوان بر آن حکومت کرد و با روند کنونی و خطراتی که ذکر شد کشور بسرعت بسمت فروپاشی پیش می رود. پس در این برهه زمانی فقط اتحاد است که نجات بخش می باشد. تمامی گروههای سیاسی یک کشور سوگند در اولین اصلشان عشق به میهن و مردم شان است و اصولا فلسفه بنیادی و تشکیل دهنده شان برای پیشرفت و عزت و بزرگی مردم و کشورشان یاد شده است بنابر این بر همه ما واجب است که طبق اصل اول تمامی اعتقادات سیاسی ای که داریم دلسوزانه اختلاف هایمان را کنار گذاشته و دست در دست هم کشورمان را حفظ کنیم. اگر واقعا فرزندان خلف این مرز و بوم مقدس هستیم باید تا نجات کشور و برقراری دموکراسی شانه به شانه هم عشقمان به میهنمان را اثبات کنیم. تا برقراری دموکراسی باید پاسدار این اتحاد باشیم و بعد از آن در فضایی محترمانه در رقابتی سالم با هم بپردازیم و به خواسته مردم و شعورشان احترام بگذاریم .


اهداف و مزیت های اتحاد 

۱) بار شخصیتی این عمل اشاره ای است مستقیم به بلوغ و شعور سیاسی یک کشور. همه ما قبل از اینکه با دشمنی واحد بنام جمهوری اسلامی مواجه باشیم باید اول در درون خود تخم نفرت و خودخواهی و تمامیت خواهی را از بین ببریم. این خودخواهی و تمامیت خواهی ماست که جامعه را بسمت تک قطبی بودن و استبداد سوق خواهد داد. باید به رقابت سالم اعتقاد داشت تا بتوان استبداد را نفی کرد. و اما اهداف اتحاد ...
 1. اگر واقع بین باشیم تو فرصت باقی مانده با اتحادمان می توانیم تمامی قشر های جامعه را بیدار کنیم. اقشاری که در خواب هستند و نسبت به خطرات اطلاعی ندارند و با سیاست های ج.ا مانند بالا پایین کردن یارانه و دلار و مرغ و ... تمرکزی برایشان باقی نمانده است و اسیر بازی های سیاسی حاکمیت هستند. بعد از این پروسه و متحد شدن گروهها فشار بر روی سران احزاب اپوزیسیون شروع می شود. بی شک تمامی این سران می دانند که موجودیتشان در راستای خواست و اراده ملتشان است و حتی اگر بنا به مسائل شخصی مایل نباشند بر اساس این اصل مجبور به تشکیل شورای ملی و یا دولت در تبعید خواهند شد. در سایه این شورا و دولت تمامی مردم و مبارزان در داخل و خارج صدایی مشترک خواهند یافت. صدایی رسا و قدرتمند و زیر یک پرچم اقتداری بسیار زیاد و چندین برابر کسب خواهند کرد. با تشکیل این شورا و وحدت ملی مردم حاکمیت مجبور به کاهش فشار خواهد بود چون بیم آن می رود که با یک بیانیه کلی انفجار وسیعی شکل گیرد که تمامیتش را بر باد دهد و حتی اگر عقب نشینی نکند این شورا کاری بس راحت تر خواهد داشت و در راستای براندازی این رژیم و با وحدت و مشروعیتی که داراست می تواند ابتدا مبارزات را سازماندهی کند و سپس با فراخوان های اعتصابات کلی سقوط را تسهیل بخشد. یادمان باشد وقتی یکی از گروهها فراخوان می دهد ده تا گروه دیگر کنار می ایستند نتنها محکوم به شکست هستیم بلکه جان مابقی هموطنان آزادی خواهمان را به خطر می اندازیم. این وحدت ماست که باعث می شود با یک فراخوان و یک صدای بلند و قدرتمند چنان سیلی روان شود که از پایه بساط استبداد را بر چیند. این اولین هدف و لازمه اتحاد است

۲) با توجه به خطر نزدیکی جنگ حالت اول و سقوط بدست مردم شانس بالایی ندارد. هیچ وطندوستی خواهان جنگ نیست و حاضر نیست کشورش مورد حمله قرار بگیرد ولی واقع بینانه که بنگریم متاسفانه قدرت ما در اندازه جلوگیری جنگ نمی باشد اما می توانیم اگر این جنگ صورت گرفت به آن جهت بدیم جهتی در راستای منافع مردم و کشورمان. این وحدت می تواند در بعد از جنگ نقش بسزایی بازی کند. واقعیت این است که ما اکنون به معنای واقعی کلمه چیزی بنام اپوزیسیون نداریم. گروههای مجزا و عدم اتحاد گروهها کلیتی را معیار قرار نداده تا بتوان با آن وارد مذاکره شد بنابر این با تشکیل شورای ملی و اتحاد اپوزیسیون غرب قبل از حمله ملزم به تعامل با آن خواهد شد. غرب بخوبی می داند که اگر با اپوزیسیون ایران و مردمش وارد تعامل نشود هزینه های بسیار زیادی را متحمل خواهد شد بنابر این در این شکی نیست که بسرعت شورای ملی برسمیت شناخته می شود و این خودش یک گام در راستای عقب نشینی و چه بسا سقوط جمهوری اسلامی است. با تشکیل این شورا غرب ملزم می شود که تمامیت ارضی ایران را و همینطور برگزاری رفراندوم و همه پرسی در ایران را بعد از سقوط ج.ا برسمیت بشناسد و از انجام هرگونه مداخله در آن بپرهیزد. مسائل بسیار زیاد دیگری هستند که با تشکیل این شورا غرب ملزم به تعامل با آنهاست و این به نوبه خود نتنها دست تجزیه طلبان را کوتاه خواهد کرد بلکه از استعمار و گماشتن نیروهای بیگانه جلوگیری خواهد کرد وگرنه اگر نتوانیم این اتحاد و این شورا را تشکیل دهیم آش همان آشی خواهد بود که در گذشته تجربه اش کردیم. این شورا صدای مردم ایران است و از جانب مردم با غرب گفتگو خواهد کرد.


۳) این شورا متشکل از نماینده های گروههای مختلف اپوزیسیون است بجز گروهها و افرادی که ضدیت با تمامیت ارضی و هویت ایران و ایرانی دارند و پیشینه آنها مشروعیتی نزد مردم ایران ندارد.این شورا ملزم است تا مبارزات آزادیخواهانه ملت ایران را تا برقراری دموکراسی و برگزاری همه پرسی و رفراندوم رهبری کند. هر کدام از نماینده های گروهها برای عضویت در این شورا باید از طرف گروه شان معرفی شوند و در این شورا سیاست ها و بیانیه های مبارزاتی و سیاسی اعلام خواهد شد و تمامی گروهها ملزم به حمایت از آن دارند. کوتاهی در تشکیل این شورا که به منزله نجات کشور است از اساس معیار خدمتگذاری یا خیانت یک حزب و گروه قلمداد می شود و هر گروهی که در این راه سنگ اندازی کند مصداق کامل خیانت را انجام داده است. برای نجات ایران عزیز باید عشقمان را بدین گونه اثبات کنیم. در این موج ملی جایی برای خودفروختگان و خودخواهان و تمامیت خواهان وجود ندارد. 
پاینده ایران پاینده ایرانی